Hvers vegna fá sauðfé sjúkdóma?

1.Óviðeigandi fóðrun og stjórnun

Óviðeigandi fóðrun og stjórnun felur í sér óviðeigandi fóðrunaraðferðir og næringarsamsetningu, svo sem óhóflegan þéttleika, léleg loftræstingu, vatnsskerðingu, ójöfn fóðrun, hungur og seddu, drekka ísballast og skólp o.s.frv., eru allt hvatir sem valda því að sauðfé veikist.Auk þess eru hræddar kindur, óhóflegar eltingar og langflutningar einnig orsakir veikinda í hjörðinni.Óeðlileg fóðurnæring, skortur á vítamínum, snefilefnum, próteini, fitu, sykri o.s.frv. mun einnig valda samsvarandi skorti.Þvert á móti, óhófleg næring og óhófleg snefilefni geta valdið röð af viðbrögðum eins og eitrun.

2.lífsumhverfi

Mikill hiti og raki í vistum kindanna veldur hitaslagi í sauðkindinni.Hið raka umhverfi er viðkvæmt fyrir húðsjúkdómum, kulda og gigt við lágt hitastig og fótrotnun í láglendi og röku landslagi.Langtímabeit á láglendi veldur. Það getur valdið sníkjusjúkdómum og loftið í fjósinu er óhreint og ammoníakgasið of mikið sem getur valdið öndunarfærasjúkdómum og augnsjúkdómum í sauðfé.Allir vita að sauðfé er dýr sem elskar þurrt og líkar ekki við raka.Í samanburði við önnur dýr finnst þeim gott að vera hreint.Lífsumhverfi sauðfjár er oft óhreint af sníkjudýrum, sem mun koma mörgum sníkjusjúkdómum og óhreinu umhverfi til sauðkindarinnar.Það er einmitt besta umhverfið fyrir sníkjudýr til að fjölga sér og fjölga sér.Langflutningar eru einnig örvun sauðfjárveiki, sem við köllum oft streituviðbrögð.Fyrir fólk er almennt sagt að vatn og jarðvegur séu ekki aðlagast.

3.Sjúkdómsvaldandi örverur og sníkjusjúkdómar

Bakteríur, veirur, mycoplasma, spirochetes, sveppir og ýmis sníkjudýr geta sýkt sauðfé og valdið faraldri sauðfjársjúkdóma, svo sem þeim algengustu, sauðfjárbólu, gin- og klaufaveiki, clostridia, toxoplasmosis, trematodiasis o.fl. Sauðfjáriðnaðurinn veldur miklu tjóni og sumt er hrikalegt áfall fyrir bæ.Þótt sumir smitsjúkdómar valdi sauðfé ekki stórfelldum dauðsföllum munu þeir hafa áhrif á vöxt sauðfjár, svo sem berkla, gerviberkla og suma króníska smitsjúkdóma, sem valda bændum miklum óþarfa lækniskostnaði.Auka fjárfestingu í ræktunarkostnaði.Þess vegna eru forvarnir gegn sníkjusjúkdómum og eftirlit með smitsjúkdómum lykillinn að velgengni eða mistökum búskapar.